BASIN AÇIKLAMASI

 
Hükümetle Uzan Grubu arasındaki kapışmanın en mağdur kesimi Uzan Grubu'na ait şirketlerin çalışanları oldu. Kuşkusuz kamu hukukunu çiğneyen ve hakkında yolsuzluk iddiaları ve delilleri olan şirketler ciddiyetle soruşturulmalı ve gerekenler yapılmalıdır. Ancak çalışanların mağdur edilmemesi esas olmalıdır.
 

Telsim'de de Temmuz ayında ihtiyati tedbir alınmış ve zorunlu giderler (personel maaşı, giderleri, SSK, vergi, kira, elektrik, akaryakıt) mahkeme kararları ile BDDK'dan izin alınarak yapılmaya başlanmıştı. 5 Ocak tarihinde ise Telsim'e ihtiyati haciz kararı alındı. Bu kararla birlikte hesaplardan para çekilememeye başlandı. Bu da maaşların ve diğer zorunlu giderlerin karşılanamaması anlamına gelmekteydi.

BDDK ise 27 Ocak 2004 tarihinde , 21.01.2004 tarih ve 17 sayılı kararla, Uzan Grubu şirketlerinin zorunlu giderlerini karşılayabilmesi için haciz kararının sınırlı olarak kaldırılmış bulunduğunu açıkladı. BBDK açıklamasında, sözkonusu kararın uygulanmasını temin etmek ve başta çalışanların ücretlerinin ödenmesini sağlamak için istenen personel bordrolarını vermekten 26.01.2004 tarihine kadar imtina ettiğini, dolayısıyla çalışanlarının maaş alamamalarının sorumlusunun Uzan Grubu ortak ve yöneticileri olduğunu açıkladı.
Telsim çalışanları ise sözkonusu kararın işe yaramadığını, gözboyamaya ve kamuoyunu kandırmaya yönelik olduğunu belirtmektedirler.
Ortada bir karmaşa vardır ve kamuoyunun düşünceleri bulandırılmaktadır. Bu nedenle ilgili taraflar en kısa zamanda durumu tüm belirginliğiyle ortaya koyacak bir açıklama yapmalıdır.
Hükümet Telsim hakkındaki iddiaları ve soruşturmayı bir an önce tamamlamalı ve kurumun geleceğini belirlemelidir. Çalışanların iş güvencesi mutlaka garanti altına alınmalıdır.

Özelleştirme ve kamunun yağmalanması yolsuzluklara neden olmuştur
Bu durum yıllarca ülkemizde özelleştirme ve özel sektöre sermaye aktarma adına kamu yağmasına izin verilmesinin sonucudur. Hangi taşı kaldırırsanız altında bu nedenle meydana gelmiş yolsuzluklarla karşılaşılmaktadır. Sırf, EMO'nun açtığı davalarla iptal ettirdiği, Türk Telekom'la GSM şirketleri arasında kamunun aleyhine yapılan "Arabağlantı Anlaşması" nedeniyle kamunun alacakları katrilyonlarca TL'ye ulaşmıştır. Yine EMO'nun geçmişte dava açtığı ÇEAŞ ve Kepez'de yaşananlar kamuoyunun beleğindedir. Siyasetçi-bürokrat-sermayedar yolsuzluk üçgeninin faturası bu şirketlerde çalışan binlerce kişiye, hepimizin alınteriyle kurulan halkın malı kamu kuruluşlarına ve ödedikleri vergiler yağmalanan vatandaşlara çıkartılmaktadır.

Uzanların tüm geçmiş ve mevcut sicillerine ve gerçekleri saptırmalarına rağmen, bu operasyon aynı zamanda AKP'nin kendi siyasal hegemonyasını ekonomik olarak da arttıracak, kendilerine bağlı bir şirketler grubuna yeni iş alanları açma operasyonu haline dönüşecektir.

Yolsuzlukların, rezaletlerin sorumlusu çalışanlar değildir. Bu tür durumlarda işverenlere gerçekte bir şey olmaz, onlar kendilerini her zaman garanti altına almanın yolunu bulurlar. İsviçre bankaları her zaman hizmet vermeye hazırdır.

Çalışanların tek güvencesi örgütlü mücadeledir!
Çalışanların da artık şu gerçeği anlaması gerekir: Hangi sektörde olursanız olun iş güvencesinin en önemli ayağı sendikalaşmaktan geçmektedir. Uzan grubunda (ve pek çok şirkette) sendikasızlaştırma operasyonu acımasız bir biçimde yürütülmektedir. Tüm bunlar sözkonusu iken çalışanların "emek mücadelesini" Uzanlar'ın yönlendiriyor olması kaygı vericidir.

Yine de, Star gazetesi ve Telsim'de yaşananlar herkesin bir an önce aklını başına almasını sağlamalı ve örgütlenmenin önemini yeniden kavratmalıdır. Kuşkusuz ülkemizde (maalesef çalışanların önemli bir bölümü tarafından da) baştacı edilen neoliberalizm-özelleştirme dalgasında ve vahşi kapitalizm koşullarında örgütlenmek kolay değildir. Ancak beklemenin ve teslim olmanın sonucunun ne olduğu da en acı biçimde yaşanmaktadır.

Siyasetçilerden ve işverenlerden bağımsız olarak haklarımızı savunmanın tek yolu örgütlü mücadeleden geçmektedir. Aksi takdirde çalışanlar çaresiz kalarak ya siyasetçilerin ya da yaşanan örnekte görüldüğü gibi işverenlerin güdümünde davranmak zorunda kalacaktır.

Yaşananların büyük oranda sorumlusu olan işverenlerle birlikte hak arama mücadelesi görüntüsü vermek ve onların söylemlerini kullanmak, çalışanlara verilecek desteği azaltır. Uzan grubunda çalışan pekçok insan işverenlerinin sicilini bilmekte ve yaratılan tablodan rahatsızlık duymaktadır. Ancak her türlü güç odağından bağımsız bir örgütleri olmadığı için seslerini duyuramamaktadırlar. Yaşanması muhtemel başka örneklerde de sonuç bu şekilde olacaktır.


ELEKTRİK MÜHENDİSLERİ ODASI YÖNETİM KURULU
30 Ocak 2004