Danıştay 6. Dairesi 26 Ekim 2015 tarih ve 2015/4609 sayılı kararı kararı ile Elektrik ve Makine Mühendislerinin yapı denetim sınırı yeniden 120.000 m2 olarak belirlendi. TMMOB’nin konuyla ilgili açtığı davayı sonuçlandıran Danıştay 6. Dairesi kararında, “Dava konusu 05.02.2013 tarihli, 28550 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yapı Denetimi Uygulama Yönetmeliğin de Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesinin İPTALİNE karar verilmiştir.”denildi
 

Sağlam yapılar yapılarak muhtemel afetlerde can ve mal güvenliğini sağlamak, yapıların, imar planına, fen , sanat ve sağlık kurallarına ve standartlara uygun, kaliteli yapılması için denetimine ilişkin usul ve esasları düzenlemek amacıyla çıkarılan Yapı Denetimi Hakkında Kanunun genel gerekçesinde belirtilen hususlar göz önünde bulundurulduğunda, yapı denetimi görevinin en etkin bir biçimde yerine getirilmesi için denetim elemanlarının sorumluluğundaki alanın makul ve bilimsel ölçütlere göre belirlenmesi gerektiği açıktır.

Dava dilekçesinde, 180.000 m2‘1ik alanın denetlenebilmesi için üç mühendisin gerekli olduğu, zira bu alanın 120 yapıya denk geldiği ve bir makine ve elektrik mühendisinin bu miktarda bir bölgeyi denetlemesinin fiilen olanaksız olduğunun iddia edildiği de dikkate alındığında, davalı idare tarafından Kanunun uygulanması amacıyla çıkarılan Yönetmelik maddesinde öngörülen denetim alanının yeniden düzenlenmesine yönelik dava konusu düzenlemenin somut gerekçelerinin ortaya konulması gerekmektedir.

Davalı idare savunmasında, söz konusu Yönetmelik maddesi değişikliğinin, 05/02/2008 tarihinden itibaren uygulamaya konulan Ulusal Yapı Denetim Sistemi üzerinden alınan veriler uyarınca toplam denetlenen yapı alanının 355.000.000 metrekarelere ulaştığı , aktif olarak çalışan 2447 denetçi makine mühendisinin ve 2361 elektrik mühendisinin olduğu , toplam denetlenen yapı alanı aktif çalışan makine mühendisi ve elektrik mühendis sayılarına bölündüğünde, aktif çalışan bir denetçi makine mühendisine düşen alanın (355.000.000/2447=) 145.075 metrekareye, aktif olarak çalışan bir denetçi elektrik mühendisi başına düşen alanın ise (355.000.000/2361 =) 150361 metrekareye ulaştığı ve Yapı Denetimi Uygulama Yönetmeliğiyle denetçi makine ve elektrik mühendislerine verilen yetki sınırı 120.000 metrekarenin hesaplanan metrekareleri karşılamaktan yoksun olduğu , aktif olarak çalışan denetçi makine mühendisi ve elektrik mühendislerinin sayısı, eğer yetki sınırı 120.000 metrekare de tutulsaydı toplam denetlenen alanı karşılamaya yetmeyeceğinden bahisle gerçekleştirildiği belirtilmiş ise de, artırılan alanlarda makine ve elektrik mühendisleri tarafından denetim faaliyetinin fiilen etkin biçimde gerçekleştirilebileceğine dair bilimsel bir araştırmaya dayalı, somut ve teknik veriler ortaya konulmadığından, yapı denetim sisteminin etkin, sağlıklı, güvenilir ve kaliteli işlemesinin sağlanması amacı karşısında, anılan gerekçe yukarıda belirtilen hususları karşılar nitelikte görülmemiştir.

Bu itibarla, söz konusu denetim yetkisinin 120.000 m2`den 180.000 m2`ye arttırılmasının makul ve bilimsel ölçütlere göre belirlendiğine dair hukuki ve teknik gerekçelerin davalı idare tarafından somut bir biçimde ortaya konulmadığı görülmekte olup tesis edilen dava konusu düzenleyici işlemde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu 05.02.2013 tarihli, 28550 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yapı Denetimi Uygulama Yönetmeliğin de Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesinin İPTALİNE karar verilmiştir.