 |
Küresel kapitalizmin kar hırsı krizleri beraberinde getirmekte, her kriz döneminde emekçi kesimlere daha fazla yük bindirilmektedir. Sermayenin krizi yine emekçilere fatura edilmektedir. İşten çıkarmalar ve işsizlik giderek artmakta; çalışma koşulları ağırlaşmakta; düşük ücret politikası yaygınlaşmakta; iş güvenliği ve iş sağlığı koşullarına aykırı çalıştırmalar nedeniyle can kayıpları yaşanmakta; sosyal güvenlik alanında ve çalışanların özlük haklarında sürekli hak gaspları gerçekleşmekte; çalışanlar taşeronlaştırmaya ve esnek istihdama mahkum edilmektedirler.
Çalışma koşullarının iyileştirilmesi ve çalışma süresinin 8 saate indirilmesi talebiyle 123 yıl önce 1 Mayıs‘ta başlatılan büyük grev, Emekçi Tarihi‘nde mücadele günü olarak yerini almıştır. 1 Mayıs‘ın temsil ettiği değerlere bugünkü kriz ortamında her zamankinden daha fazla ihtiyaç bulunmaktadır.
AKP Hükümeti tarafından geniş halk kesimlerinin yoksulluğu pahasına, sermayeye dönük kriz paketleri açıklanmaktadır. Çalışma hakkını, hatta yaşam hakkını yok ederek sermayeyi krizden kurtarmaya yönelik uygulamaya sokulan devlet destekli liberal politikalar krizin çözümü değil, nedenidir. Belli kesimlere yönelik teşvik paketleri toplumsal barışı yok etmektedir. Otomobil, beyaz eşya, elektronik aletler gibi bazı sektörlere yönelik vergiler değil, geniş halk kesimlerini doğrudan etkileyen temel ürünlerdeki dolaylı vergiler kaldırılmalıdır. Tüketimin canlandırılması gerekçesiyle yapılan alım gücü olan kesimlere yönelik desteklemeler yerine alım gücünü yitirmiş olan kesimler gözetilerek kriz ortamında derinleşmekte olan gelir dağılımı uçurumunun önüne geçilmelidir. Temel gıda maddeleri ve ilaçta dolaylı vergi uygulaması kaldırılmalı; sağlık ve eğitim hakkı her türlü katkı payı ödemesi olmaksızın herkese eşit olarak sağlanmalı; ulaşım, elektrik ve doğalgazda yapılan zamlar geri alınmalıdır.
123 yıllık dönem içerisinde yaşanan hızlı teknolojik gelişme daha insanca yaşam koşulları için kullanılmalı, çalışma saatleri azaltılmalıdır. Bu çerçevede istihdam kayıplarını önlemek ve yeni istihdam olanağı yaratmak üzere çalışma süresi, ücretler düşürülmeden günlük 8 saatten 7 saate indirilmelidir. Böylece işten çıkarmaların, ücretsiz izne çıkarmaların da bir parça önüne geçilebilecektir.
1 Mayıs‘ın bayram ve tatil ilan edilmesi gibi sembolik olarak önemli, ancak Taksim yasağının sürdürülmesi, krizin faturasının emekçilere ödetilmesi gibi uygulamalar nedeniyle içi boş bırakılmış, sözde düzenlemeler toplumsal barışa ve demokrasiye hizmet etmemektedir.
Krizin sermaye için fırsat olarak kullanılmasına izin verilmemeli, çalışanların haklarının gözetildiği, hakça bir paylaşım düzeninin kurulduğu başka bir dünya yaratma umudu yükseltilmelidir. 2009 yılının 1 Mayısı‘nda tüm çalışanları bu taleplerle alanlara davet ediyoruz.
Yaşasın 1 Mayıs! ELEKTRİK MÜHENDİSLERİ ODASI
KOCAELİ ŞUBE 5. DÖNEM YÖNETİM KURULU
30 Nisan 2009
|
|
|
Tanıtım
KOCAELİ ŞUBE
BASIN AÇIKLAMASI
EMO 49. OLAĞAN GENEL KURULU VE SEÇİMLERİ YAPILDI!
