YAZILI BASINDA ODAMIZ

Yer XYZ Akıl Hastanesi. Kendilerini aklın hegemonyasından kurtarmış iki hasta monotonluktan sıkılmış, bakışıp duruyorlar. Saatler sonra biri diğerine şöyle diyor:

-" Gel bir oyun oynayalım. Vakit geçer."

-" Tamam" diyor diğeri ve soruyor;

-" Peki ne oynayalım?"

-" Bak ben kasap olayım sen de müşteri, oldu mu?"

_"Peki, hadi sen şöyle geç!"

Müşteri rolünü üstlenen hasta gelir ve seslenir:

-" Usta oradan bir kilo odun ver bakalım?"

Kasap rolündeki hasta:

-" Peki, olur. Ama sen şişeleri getirdin mi bakalım?"

Ekim başında Elektrik Mühendisleri Odası Denizli Şubesi‘nce gerçekleştirilen Ege Bölgesi Enerji Forumu‘nda idim. Panellerden birinde panelist olarak yer alan Denizli Sanayi Odası Başkanı Müjdat Keçeci konuşmasında elektrik fiyatlarının yüksekliğinden yakınıyor. Dünyanın en pahalı enerji fiyatlarının Türkiye‘de olduğunu söylüyor. Özellikle bu kriz döneminde bu yüksek fiyatlı girdilerle rekabet etmenin imkansızlığından söz ediyordu. Sonra geldi geldi enerji ihtiyacının karşılanamamasının ileride sorun yaratacağına vurgu yapıp, nükleer enerjiye mutlak ihtiyaç vardırarak konuyu bağladı. Bu lahana turşusu-perhiz konuşmasına bir türlü anlam veremiyorum. Zaten hanidir bu konuda - Türk sanayicisinin aklı konusunda - düşünür dururum.

Örnek bir tek olsa, neyse ama yüzlerce... İşte bir tane daha; 30 Eylül 2009 tarihinde basında yer alan bir haber: Ege Bölgesi Sanayi Odası ( EBSO) Meclis Başkanı Mehmet Tiryaki sanayi elektriğine yapılan zamma ilişkin; " TETAŞ‘ın görev zararları için zam yapmak yerine, kurumu verimli çalıştırmak veya farklı çözümler yaratması gerekiyor" deyivermiş. Zamma akıl erdiremeyen Tiryaki; " Dünyada petrol ve doğalgaz fiyatları artmadı. Döviz kurları da düşük. Bu neyin zammı?" diye sormuş. Hitap ettiği sanayiciler arasında şüphesiz elektrik enerjisi üreticileri de bulunmakta idi ve birbirlerinin suratlarına acaba ne kadar anlamlı bakıyorlardı diye düşünüyorum, bu soru üzerine...

Fıkramızın aktörleri kendilerini aklın hegemonyasından kurtarmışlar, dolayısıyla oyun kuralları ve meslekler üzerine daha özgür düşünebilirler. Fakat koca koca sanayi odası başkanlarına akıllarının oynadığı oyuna ne buyrulur?

Önümde, EMO‘nun 9 Ekim 2009 tarihli basın açıklaması duruyor. Açıklamada kapitalizmin krizi nedeniyle Türkiye‘de elektrik talebinde düşüş olduğu ve elektrik üreten kamu santrallerinin durdurularak, özel sektör santrallerinden alım yapıldığı söyleniyor. Ve oluşan kamu zararının TETAŞ üzerinden elektrik kullanıcılarına yansıtıldığı belirtiliyor.

Benzer bir durum gelecekte nükleer enerji üretiminde de oluşacaktır. Kapitalizmin krizleri süreğendir. Dönem dönem kendini tekrarlar. Hatta kimi kapitalist iktisatçılar-ekonomistler bunun gerekliliğinden söz ederler. Krizlerin arasında giderek kısalan süre dilimi ve yine giderek her bir kriz süresinin uzaması bir olgu iken, yakın gelecekte daha sık aralıklı ve uzun süreli krizler kaçınılmaz olacaktır. Bu durumda ve bu kafa yapısıyla tarih kendini tekrarlayacak, gelecekte yine kamu santralleri durdurulacak, alım garantisi ve yüksek alım fiyatı verilmiş olan elektrik enerjisinden kaynaklanan zararlar kullanıcının sırtına yüklenecektir. Bu çok net görünen durum ortada iken sanayici kesiminin hiç de kendi lehlerinde olmayacak nükleer enerjiye yakın durmaları, onu savunmaları aklın kendilerine bir oyunu değilse nedir?

Bu akılsızlık sonucu oluşan yüksek maliyetler ile rekabet sahnesinde rol almak için işçileri sendikasızlaştırmak, çalışanların ücretlerini düşük tutmak, ilk sıkıntıda hemen işçi çıkartmak, taşeronlaştırma uygulamalarına baş vurmak, kıdem tazminatları ile oynamaya kalkmak gibi zeka kıvraklığı (!) gösterirlerken; aynı kıvraklığı oyunun diğer alanlarında gösterememelerinin nedenini düşünmeye devam edeceğim. Bakarsınız bir gün bulurum...

(Cumhuriyet Enerji; 27.10.2009)