 |
Şubemizin kuruluşunun 44. Yıldönümü nedeniyle 6 Haziran 2012 tarihinde Gazeteci-Yazar Enver Aysever’in konuşmacı olarak katıldığı Türkiye’de Muhalif Olmak başlıklı söyleşi gerçekleştirildi. DEÜ Rektörlüğü DESEM Bordo Salon’da düzenlenen etkinlikte Enver Aysever; eğitim, sağlık, medya alanında yaşanan gelişmeler, neoliberal politikalar ve bunlara karşı muhalif bakış açısını değerlendirdi.
Şube Yönetim Kurulu Başkanı Özcan Uğurlu etkinliğin açılışında; "Öncelikle Elektrik Mühendisleri Odası İzmir Şubesi`nin bu günlere gelmesinde büyük emeği geçmiş olan önceki dönemlerde TMMOB ve EMO Kurullarında, EMO İzmir Şubesi Yönetim Kurulunda ve Komisyonlarında görev almış yitirdiğimiz büyüklerimizi saygı ile anıyorum. Anıları mücadelemizde önümüzü aydınlatırken, aramızda olanlarla da daha güçlenerek çalışmalarımıza devam ediyoruz. 1965 yılında İstanbul Şubesi`nin ve 8 Haziran 1968 tarihinde İzmir Şubesi`nin kurulması ile EMO içerisinde; dünyada ve ülkemizde yaşanan değişime paralel toplumsal duyarlılık yükselmiştir.
1968 yılında 6 ilde yaklaşık 190 üye ile başlayan yolculuğumuz, bugün; İzmir, Aydın ve Manisa illerinde 3900 üyemiz, 13 İlçe ve 41 işyeri temsilciliği ile devam etmektedir. Sadece geçtiğimiz dönem etkinliklerimize yaklaşık 10 bin katılım gerçekleşmiştir. Şubemizin önemli bir etkinlik düzeyine ulaşması üyelerimizden aldığımız güç ve katkılarla toplumumuzda karşılık bulduğunun göstergesidir. Bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da yapılanlara karşı mücadele etmek ve halkımızı doğru bilgilendirmek için gerekli gayreti birlikte sarf edeceğiz" diyerek konuşmasını noktaladı.
Gazeteci-yazar Enver Aysever ise konuşmasına eğitim sistemini değerlendirerek başladı. Geçmişte toplumun farklı katmanlarıyla birarada yaşanabilirken son dönemlerde bunun pek mümkün olmadığını belirten Aysever; okullarda aşırı millyetçi söylemin varolmaya başladığını kendisine gelen şikayetlerden örneklerle katılımcılara aktardı. Enver Aysever konuşmasını şöyle sürdürdü: Ortada öyle bir tablo var ki; eğitimde dindar olan-olmayan, iktidara oy veren-vermeyen, Alevi-Sünni gibi ayrımlar yaşanmaya başlandı. Türkiye`nin birinci sorunu bence laikliktir. Laikliğin tam olarak tesis edilmemesi buna paralel olarak hukukun ortadan kalkmasıdır. Çünkü bu tartışma zemininin giderek daralmasında laik anlayışın ciddi açmazlarıyla karşı karşıyayız. Aslında bugün Türkiye`de iki vesayet sorunu var. Birincisi Diyanet İşleri Başkanlığı vesayeti. Türkiye`nin bütün kurum ve kuruluşları özellikle çocuklarımız üzerindeki doğrudan vesayeti ve buna paralel olarak da cehalet vesayeti. Bir cahiliye döneminin, bir büyük çaresizlik döneminin içinde yaşıyoruz ve bir sefalet dönemi sürüyor. Sefalet dönemi içinde örgütlü toplumdan, demokratik toplumdan, demokrasiden söz etmenin ne kadar zor olduğunu da bilerek tartışalım. Laikliğin tam tesis edilemediği bir yerde doğal olarak bilimsel bilginin oluşması da çok zor. Dolsayısıyla TMMOB içinde yer alan EMO`nun da gericileşmeye başlayan bu süreç içinde kendini korumasının zor olacağını, Türkiye`de muhalif olma noktasında kurumsal kimlik olarak başına her türlü işin gelebileceğini tahmin etmek zor değil."
Aysever millet kavramını incelediği konuşmasını, millet dediğimiz olgu bilimsel bilgiyi ne kadar sevdi? Bilimle hangi aşamada karşılaştı. Türkiye`de yoksul bir yurttaşın bilimle karşılaştığı ilk ve son yer hekimdir. İktidar hekimleri hedef aldı. Bugün hekimler doğrudan hedef tahtasıdır. Ve hekim öyle bir hale geldi, piyasacılaşmış bir sağlık sistemi, söylenilenin tam tersi işlemeyen bir sağlık sistemi, büyük şikayetler gelmeye başladı. Ve üniversiteden mezun olan gençlerin düşük ücretlerle borçlananarak çalıştığı bir sistem oldu. Özel hastanelerde yeni göreve başlayan hekimlerin durumunu örnek vererek konuşmasını şöyle sürdürdü:
"Türkiye`nin bilim üretmesi imkansız, giderek imkansız hale geliyor. Türkiye`nin medyasını da incelemek gerekir. Medya, algı yönetiminde etkili olabilir ancak birisini iktidar yapacak iktidardan alacak bir etkisi yoktur. Medya tek başına bunları yapamaz. Hele şimdi yandaş medya diye bir organizasyon var. Medyanın prensibi kamu gözcülüğü yapmaktır. Kamuda iyi gitmeyen işleri göstermek, hatayı gidermek. Fakat Türkiye`de bir sorun yokmuş gibi gösteriliyor. Bu noktadan hareketle şehir tiyatrosu-devlet tiyatrosu meselesine gelmek istiyorum. Türkiye`de geleneği olan kurumlar pek yoktur. İstanbul`da yaşayanların hayatında Dar-ül Bedayi eğitim kurumu gibidir. Şehir tiyatrolarında özelleştirilecek olan şey insandır. Türkiye`de patronlarla siyasal iktidar arasındaki bağ çok güçleniyor. Asıl korkunç olan otosansürdür. Böyle bir ortamda yaşıyoruz. Baktığınız vakit bizim neredeyse iyi kitap okuma hakkımız, bir tiyatro oyununa gitme hakkımız vb. elimizden alınan bir sürece doğru gidiyoruz. İnsanımızın sadece yaşam biçimi tehdit altındayken siyasallaşıyor olması garabetiyle karşılaşıyoruz. İdeolojik olarak sınıfsal bakışınız, dayanışmacı geçmişiniz, birarada olma iradeniz olmadığı zaman, sadece yaşam biçimi üzerinden ortaklık kurmamız durumumuzu açıklamıyor ve bu tarz pragmatik eylemlerin sonucunda bir yere varamıyorsunuz. Neoliberalizme uyumlu İslam yaratılıyor. Türkiye İran olmaz Dubai olur. O yüzden temel itirazlarımızı yerinde, zamanında, hızlı yapmak gerekiyor. Türkiye`de muhalif olmak Türkiye`deki bu meseleler üzerinde tek başına çözecekmiş gibi dert edinme haline verilen isimdir."
Etkinlik, soru ve yanıtların ardından Enver Aysever`in kitaplarını imzalamasıyla son buldu.
|
|
|
Tanıtım
İZMİR ŞUBE
SAYI 407: YAŞASIN 1 MAYIS!
